ΙΣΤΟΡΙΚΑ
Σύμφωνα με μια εκδοχή της μυθολογίας, ο Θεός του κρασιού Διόνυσος, γεννήθηκε στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας και συγκεκριμένα στη Θήβα, συνεπώς το επίκεντρο της οινοπαραγωγής στον ελλαδικό χώρο έχει τις ρίζες του στη Θήβα.
Η μοντέρνα ιστορία του κρασιού στην Ελλάδα συνδέεται με τη ρετσίνα, το δημοφιλές ξηρό, λευκό ρητινωμένο κρασί από τις ποικιλίες Σαββατιανό και Ροδίτης. Συγκεκριμένα η Στερεά Ελλάδα έχει “χαρτογραφηθεί” ως γενέτειρα της ρετσίνας η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οινική παράδοση της χώρας μας. Η ρητίνη του πεύκους Halepion πιο γνωστό ως ρετσίνι, χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα στο σφράγισμα των αμφορέων του κρασιού. Οι ιδιότητές του εκτός από συντηρητικό είναι και βελτιωτικές ως προς τη γεύση και τα αρώματα του κρασιού καθότι εξουδετερώνουν-καλύπτουν μειονεκτήματα.
Παραδοσιακά η Στερεά Ελλάδα και συγκεκριμένα η Αττική, Βοιωτία και Εύβοια φημίζονταν για τα λευκά κρασιά τους από τις ποικιλίες Σαββατιανό και Ροδίτη. Τα τελευταία 35 χρόνια η έλευση πρωτοπόρων παραγωγών έρχεται να αλλάξει ριζικά το προφίλ της περιοχής προχωρώντας στην παραγωγή εμφιαλωμένων κρασιών χωρίς ρητίνη.
Από τη δεκαετία του ’90 και ένθεν η δημοτικότητα της ρετσίνας πέφτει σταδιακά και η Στερεά Ελλάδα αρχίζει να αλλάζει οινική κατεύθυνση και αναβαθμίζεται. Ένας μεγάλος αριθμός ξένων κυρίως αλλά και ελληνικών ποικιλιών βρήκε πρόσφορο έδαφος στα μικροκλίματα της περιοχής. Chardonnay, Sauvignon Blanc, Ασύρτικο, Αθήρι, Ρομπόλα, Cabernet Sauvignon, Merlot, Grenache Rouge, Syrah, Carignan είναι μερικές μόνο από αυτές ενώ η Μαλαγουζιά, κλασσική κι πατροπαράδοτη ποικιλία της δυτικής Στερεάς Ελλάδας επεκτάθηκε και στην ανατολική.
